Փետրվարի 19-23

Առաջադրանք

1․ Կետադրիր տրված տեքստը։ Վերլուծիր նախադասությունները, որ կետադրելը հեշտ լինի

2․ Գտիր պարագաները, որոշիր՝ ինչ պարագա են։
Շռայլորեն լուսավորելով — Ձևի պարագա
3․ Գտիր գլխավոր անդամները, որոշիր ստորոգյալի տեսակը։
Պարզ Ստորոգյալ — պատվիրում էր, սկսվել կախվել, կառուցված, տանում էին, ուղևորվել էին, գրված, մասնակցում էին:
4․ Գտիր գոյականնի լրացումները։
Բուն բացահայտիչ — ունևորներն ու չքավորները, կտրիճ ըմբոստներն ու նշանավոր զորավարները, նաև հասարակ զորականները
5․ Ընդգծված բառերը ձևաբանական վերլուծության ենթարկիր։
երկու հարյուր իննսունմեկերորդդասական թվական, կոտորակային թվական
ամիս-թվական
կայսեր- ենթակա
կլոր-ածական, պարզ բառ, եզակի թիվ
պատանիները-ենթակա

Տեքստ

Սկսվել էին երկու հարյուր իննսունմեկերորդ օրիմպիաական խաղերը երեք հարյուր ութսունհինգ թվականն էր։ Երեք ամիս առաջ գարնան սկզբին արագոտն սուրհանդակներն Օլիմպոսից ուղևորվել էին կայսրության չորս կողմերը նույնիսկ նրա սահմաններից դուրս ազդարարելու առաջիկա խաղամրցումների մասին։ Խաղերի մրցակարգը վաղնջականկ ժամանակներում օրենսդիր Լիկուրգոսի ձեռքով գրված պատվիրում էր մրցումների ժամանակաշրջանում ռազմական գործողությունների դադարեցում և պատերազմող կողմերի միջև հաշտությունը տևում էր ավելի քան հարյուր օր։ Հետմիջօրեի արևի կլոր սկավառակը կախվել էր Օլիմպոսի վրա իր ոսկեդեղձան ճաճանչներով շռայլորեն լուսավորելով նրա դարերի համար կառուցված վեհապանծ տաճարներն ու հուշարձանները։
Խաղերին մասնակցում էին ամենքը ունևորներն ու չքավորները կտրիճ ըմբոստներն ու նշանավոր զորավարները, նաև հասարակ զորականները։
Երբ հնչեց եղջերափողը ճանապարհի շրջադարձի վրա երևացին ծիրանագույն հանդերձներով պատանիները հուժկու մարմիններով նրանք տանում էին կայսեր պատգարակը։

Արտաշես I

Արտաշես I (Ք.ա. 189 – մ.թ.ա. 160): Արտաշեսյանների տոհմի հիմնադիր
Արտաշես I-ը, նույն ինքը Արտաքսիոս I-ը, Մեծ Հայքի առաջին թագավորն էր Արտաշեսյանների տոհմից։ Նա միավորեց հայկական հողերը՝ ստեղծելով անկախ պետություն, դրեց նրա բարգավաճման հիմքերը։

Վաղ տարիներին:

Ծնվել է մ.թ.ա. մոտ 225 թվականին, նա ազնվական հայ ընտանիքից էր։
Երիտասարդ տարիներին ծառայել է Սելևկյան բանակում։
Ապստամբություն և թագավորության ստեղծում.

Ղեկավարել է Սելևկյանների դեմ ապստամբությունը Մագնեսիայում հռոմեացիների կողմից նրանց պարտությունից հետո (մ.թ.ա. 190 թ.):
Նա հռչակեց Հայաստանի անկախությունը և հիմնեց Արտաշեսյանների դինաստիան։
Նա մի շարք հաղթանակներ տարավ Սելևկյան զորքերի նկատմամբ՝ հաստատելով իր իշխանությունը։
Ներքին քաղաքականություն.

Նա իր իշխանության տակ միավորեց ցրված հայկական մելիքությունները։
Նա բարեփոխումներ է իրականացրել՝ հզորացնելով բանակը և կենտրոնացնելով վարչակազմը։
Նա հիմնեց նոր մայրաքաղաք՝ Արտաշատը, որը դարձավ թագավորության կենտրոնը։
Նպաստել է տնտեսության, առևտրի և արհեստների զարգացմանը։
Արտաքին քաղաքականություն:

Ընդարձակել է Հայաստանի սահմանները՝ գրավելով հարակից մի շարք տարածքներ։
Նա պատերազմներ է մղել Սելևկյանների, Պարթևների և Հռոմեական կայսրության հետ։
Նա պահպանեց Հայաստանի անկախությունը՝ հմտորեն մանևրելով հզոր հարեւանների միջև։
Անհատականություն:

Նկարագրվում է որպես խիզախ, վճռական և իմաստուն տիրակալ։
Նա հմուտ դիվանագետ էր և հրամանատար։
Նա դրեց Հայաստանի ապագա բարգավաճման հիմքերը։
Ժառանգություն:

Ստեղծել է կենտրոնացված հայկական պետություն, որը գոյություն է ունեցել ավելի քան 200 տարի։
Հիմնադրել է Արտաշեսյանների դինաստիան, որը կառավարել է Հայաստանը մինչև մ.թ.
Համարվում է Հայաստանի պատմության մեծագույն թագավորներից մեկը։

Տիգրան մեծի տերության ակումբը

ա/ Հայկական առասպելներն ու վիպերգերը
Հայ ժողովրդի հոգևոր մշակույթի բաղկացուցիչ մասն են կազմում առասպելները: Մեզ են հասել բազմաթիվ առասպելներ ՝ աստվածների, երկնքի ու երկրի, ժամանակի, լույսի ու խավարի, արևի, լուսնի և աստղերի մասին։ Շատ առասպելներ պատմում են Հայոց աշխարհի լեռների, գետերի ու բնակավայրերի մասին։ Առասպելների մի խումբ էլ նվիրված է մեր ժողովրդի նախնիներին ու մեծ հերոսներին։ Դրանց մեծ մասը մեզ է հասել Մովսես Խորենացու «Հայոց պատմության» շնորհիվ։ Պատմահայրն այդ զրույցները բերել է վերապատմելով ու խմբագրելով: Առասպելները, զրույցները և հին վեպերն արտացոլում են պատմական իրականության ինչ-ինչ կողմեր: Հայերի ամենանշանավոր և միևնույն ժամանակ ամենահին, ինչ-որ չափով առասպելականացված պատմություններից է «Հայկի և Բելի մասին» զրույցը:
բ/ Հայոց նախաքրիստոնեական հավատքը
գ/ Գրավոր մշակույթը /բանավոր, էլ․ դասագիրք, էջ 155-169, նաև այլ աղբյուրներ/.

Առաջադրանք.
1. Ներկայացրե՛ք Մծբինի խաղաղության պայմանագիրը:
2․ Նկարագրե՛ք Հայոց դիցարանը Քրիստոնեության ընդունման նախօրյակին:
3․ Ի՞նչ աղբյուրներ գիտեք հայոց նախաքրիստոնեական դպրության մասին, որքանո՞վ են դրանք հավաստի։ Ներկայացրե՛ք ձետ տեսակետը և հիմնավորե՛ք /բլոգային աշխատանք/.

Генотип и фенотип

Фенотип – совокупность внешних и внутренних признаков организма. Генотип – совокупность генов организма. Геном – совокупность генов в гаплоидном наборе хромосом (видовая харак- теристика). Генофонд – совокупность генов в популяции.

Говоря таких двух понятий как «генотип» и «фенотип», в первую очередь следует отметить, что они действительно тесно связаны друг с другом, но имеют кардинальные различия. Дело в том, что термин Генотип применим конкретно к генетической информации, заложенной в генном коде. Генотип можно определить только с помощью биологических тестов и исследований. В свою очередь, фенотип — это уже те последствия генотипа и прочих факторов, которые можно просто увидеть.

  • Генотип – это код (его нельзя просто так увидеть);
  • Фенотип – это способ проявления кода (можно наблюдать: цвет глаз, волос, рост, поведение и тд.).

Генотип – это внутренняя закодированная наследуемая информация, которая переносится всеми живыми существами. Это своего рода генеральный план или набор инструкций по постройке нового организма, где указаны все параметры того, как должен будет выглядеть и функционировать данный организм. Данные указания переносятся в закодированном виде – генетическом коде. В свою очередь генетический код присутствует во всех клетках организма, и он копируется во время деления или воспроизведения клеток передавая наследственную информацию потомству. Информация, заложенная в генетическом коде, напрямую связана со всеми аспектами жизни клетки и организма в целом. Именно она контролирует абсолютно все процессы, от образования макромолекул белка, до регуляции метаболизма и регенерации клеток.

Տիգրան մեծ

Տիգրան II Մեծ. Նվաճող ցար, արվեստների հովանավոր և իմաստուն տիրակալ
Տիգրան II Մեծը, որը հայտնի է նաև որպես Տիգրան II, Մեծ Հայքի թագավոր Արտաշեսյանների տոհմից, թագավորել է մ.թ.ա. 95-ից մինչև 55 թվականը։ Նա հայտնի դարձավ որպես մեծ զորավար և նվաճող, ինչպես նաև արվեստների հովանավոր և իմաստուն տիրակալ։

Վաղ տարիներին:

Ծնվել է մոտ 140 թվականին, Տիգրան Ա թագավորի որդին։
Պատանեկության տարիներին պատանդ է եղել պարթևների թագավոր Միտրիդատ II-ի արքունիքում։
Ռազմական նվաճումներ.

Ընդարձակեց Հայաստանի սահմանները՝ ստեղծելով Կասպից ծովից մինչև Միջերկրական ծով ձգվող կայսրություն։
Նվաճել է Ասորիքի, Կապադովկիան, Փոքր Միջագետքի տարածքները և Պարթևաստանի մի մասը։
Ստեղծեց հզոր բանակ, որը ջախջախեց հռոմեական և պարթևական զորքերը:
Բախվեց Հռոմեական կայսրության հետ, որն ի վերջո հանգեցրեց Պոմպեյի կողմից նրա պարտությանը:
Ներքին քաղաքականություն.

Իրականացրել է բարեփոխումներ՝ ուժեղացնելով կենտրոնական իշխանությունը և բանակը։
Նպաստել է տնտեսության, առևտրի և արհեստների զարգացմանը։
Նա հիմնեց նոր մայրաքաղաք Տիգրանակերտը, որը դարձավ հելլենիստական ​​աշխարհի խոշորագույն քաղաքներից մեկը։
Հովանավորել է գիտության, արվեստի և մշակույթի զարգացումը։
Անհատականություն:

Նկարագրվում է որպես խելացի, կիրթ և հեռատես տիրակալ։
Նա արվեստագետների, բանաստեղծների և գիտնականների առատաձեռն հովանավորն էր։
Կառուցել է մոնումենտալ կառույցներ, տաճարներ և քաղաքներ։
Համարվում է Հայաստանի պատմության մեծագույն թագավորներից մեկը։
Ժառանգություն:

Նրա ստեղծած կայսրությունը երկար չտեւեց, սակայն նրա գահակալությունը ոսկե դար դարձավ Հայաստանի պատմության մեջ։
Նա իր ետևում թողեց հարուստ մշակութային ժառանգություն, որը դեռևս հմայում է մարդկանց:
Տիգրան Մեծի հիշատակը հայ ժողովրդի մեջ կենդանի է որպես հերոսի և իմաստուն տիրակալի։

Հին Հայաստանի մշակույթը

ա/ Հայկական առասպելներն ու վիպերգերը
Հայ ժողովրդի հոգևոր մշակույթի բաղկացուցիչ մասն են կազմում առասպելները: Մեզ են հասել բազմաթիվ առասպելներ ՝ աստվածների, երկնքի ու երկրի, ժամանակի, լույսի ու խավարի, արևի, լուսնի և աստղերի մասին։ Շատ առասպելներ պատմում են Հայոց աշխարհի լեռների, գետերի ու բնակավայրերի մասին։ Առասպելների մի խումբ էլ նվիրված է մեր ժողովրդի նախնիներին ու մեծ հերոսներին։ Դրանց մեծ մասը մեզ է հասել Մովսես Խորենացու «Հայոց պատմության» շնորհիվ։ Պատմահայրն այդ զրույցները բերել է վերապատմելով ու խմբագրելով: Առասպելները, զրույցները և հին վեպերն արտացոլում են պատմական իրականության ինչ-ինչ կողմեր: Հայերի ամենանշանավոր և միևնույն ժամանակ ամենահին, ինչ-որ չափով առասպելականացված պատմություններից է «Հայկի և Բելի մասին» զրույցը:
բ/ Հայոց նախաքրիստոնեական հավատքը
գ/ Գրավոր մշակույթը /բանավոր, էլ․ դասագիրք, էջ 155-169, նաև այլ աղբյուրներ/.

Առաջադրանք.
1. Ներկայացրե՛ք Մծբինի խաղաղության պայմանագիրը:
2․ Նկարագրե՛ք Հայոց դիցարանը Քրիստոնեության ընդունման նախօրյակին:
3․ Ի՞նչ աղբյուրներ գիտեք հայոց նախաքրիստոնեական դպրության մասին, որքանո՞վ են դրանք հավաստի։ Ներկայացրե՛ք ձետ տեսակետը և հիմնավորե՛ք /բլոգային աշխատանք/.

Три закона Менделя

1-й закон Менделя подразумевает, что при скрещивании двух гомозиготных организмов, относящихся к чистым линиям и отличающихся друг от друга одной парой альтернативных проявлений определенного признака, первое поколение гибридов (F1) будет одинаковым и будет нести проявление признака лишь одного из родителей.

Первый закон Мендаля также получил название закона доминирования признаков. Суть его заключается в том, что доминирующий признак получает проявление в фенотипе и подавляет рецессивный признак.

Схема 1-го закона Г. Менделя.

Законы наследственности Г. Менделя

2 закон Менделя также называют законом расщепления, и его суть заключается в том, что рецессивный признак у гибридов первого поколения не пропадает, а только подавляется с последующим проявлением во втором гибридном поколении.  В результате скрещивания двух гетерозиготных потомств первого поколения между собой, можно наблюдать расщепление во втором поколении. Это расщепление имеет определенное числовое соотношение по фенотипу — 3:1, а по генотипу — 1:2:1.

Схема 2-го закона Г. Менделя.

Законы наследственности Г. Менделя

Третий закон наследственности гласит, что при скрещивании двух особей, отличающихся одна от другой по нескольким парам альтернативных признаков (двум и более), происходит независимое наследование генов и соответствующих им признаков, а также комбинирование во всех доступных сочетаниях (как при моногибридном скрещивании). 

Вот схема 3-го закона Мендаля.

Законы наследственности Г. Менделя